Het Dilbert Principe van Scott Adams was het enige Nederlandstalige boek dat ik op mijn leeslijst voor de vakantie had staan. Het bleek geen probleem.
Ik kende de Dilbert cartoons eigenlijk helemaal niet zo goed voordat ik het boek las, maar had er een aantal keer van gehoord en wilde er dus een aantal lezen.
Het boek bestaat uit een combinatie van verhalen over “Vergaderingen, chefs, managementcuriosa en andere rariteiten op kantoor” en cartoons. Overigens: de basis van het Dilbert Principe is dat de minst nuttige werknemers steevast daar worden benoemd waar ze het minste kwaad kunnen: het management.
Het is maar goed dat de wereld van Dilbert niet écht bestaat, dan zou het een redelijk deprimerende wereld zijn, maar er zijn voldoende onderdelen van die wereld die wél echt zijn, en daarom blijft er voldoende over waarvan je zegt “ja, zo gebeurt dat bij ons ook” om in balans te zijn met het deel waarvan je zegt “ja zeg, dat is wel erg extreem beschreven”.
Na de hoofdstukken over “vernedering”, “communicatie”, “de grote leugens van het management”, “machiavellistische methodes“, “personeelsbeleid”, “functioneringsgesprekken”, “doen alsof je werkt” en “je zin krijgen” komen een paar afdelingen/functies aan bod:
* marketing en communicatie
* management consultants
* technici, onderzoekers, programmeurs en andere vreemde types (dit was de favoriet van mijn partner, ze herkende heel veel in dit hoofdstuk, iets wat ik natuurlijk helemaal niet begrijp).
* verkoop
* leiders
Tussen die hoofdstukken door is er ruimte voor meer dan je ooit wilde weten over “ondernemingsplannen”, “vernieuwing”, “het budget”, “vergaderingen”, “projecten”, “ISO 9000”, “afslanken”, herstructureren”, “het groepsproces” en “hoe kom je erachter of je bedrijf ten dode is opgeschreven?”.
Kortom verplichte kost voor iedereen die het tot zijn pensioen (en dat kan nog lang zijn!) wil weten te redden in deze merkwaardige wereld die het bedrijsleven heet.
Of je hem het beste in het Nederlands of het Engels kunt lezen weet ik niet, maar de Nederlandse versie is in ieder geval prima vertaald en de humor komt goed over. Absolute aanrader!