Rood licht

Vanochtend liep ik van Utrecht Centraal naar het gebouw van SURF in Utrecht. Daarvoor moet je één busbaan, één trambaan en twee weghelften oversteken.
Niemand (lees: geen voetganger of fietser) stopt daar voor het rood licht. Maar vanochtend liep er een politieagent voor me bij het oversteken, dus was ik wat voorzichtiger.
Ik stopte netjes naast hem bij het tweede voetgangerslicht. Dat bleef lang op rood staan en hij stond dan ook ongeduldig op het knopje te rammen. “Duurt lang als je staat te wachten”, was mijn vriendelijke openingszin. “Ja, maar ik moet toch een beetje het goede voorbeeld geven”, was zijn even vriendelijke antwoord.
Ik had inmiddels gezien dat aan de overkant zowel links als rechts van de straat groepjes agenten (in opleiding?) druk aan het schrijven waren. Op mijn vraag hoe het zo kwam dat er zo veel blauw te zien was vertelde de nog steeds vriendelijke agent dat ze roodlicht-controle aan het uitvoeren waren. Vorig jaar waren er op het kruispunt twee dodelijke ongelukken geweest. Ook gisteren had het verkeer rond het station last van de gevolgen van een ongeluk.

Goed, gelukkig deze keer 25 euro op zak kunnen houden. Maar het ongeduld van de agent liet ook maar weer eens zien dat het voor ‘gewone mensen’ ook niet gemakkelijk is om je aan de regeltjes te houden als het voetgangerslicht zoals hier heel lang op rood staat ook als er geen auto’s of bussen voorbij komen.

Na het overleg liep ik weer terug naar het station, goed in de gaten houdend of er nog agenten waren.
Maar er was geen rood licht meer. Ook geen groen overigens. De verkeerslichten stonden uit. Bij een kastje naarst de kruising stond een busje en een technicus was aan het werk.
Om de instellingen van de lichten beter af te stellen wellicht? Of ben ik nu te optimistisch?