“In a virtual world, the learner truly is in control of their entire environment. Each student can and does interact with that environment on a personal level. I see the environment through ‘Cmy eyes’. I am truly in control of everything. From what I view, to how I view it. I decide where to go and when to go there. There is a freedom about virtual spaces that can not be replicated in Moodle or Blackboard.
Of course this is where our fears come from. This fear of freedom. The fear that if we give students a choice allow them the freedom to choose that they might choose not to learn. Or learn something we were not ready to teach.”(bron)
Interessant bericht van Jeff Utecht dat ik haast in zijn geheel hier zou willen citeren omdat het vol staat met uitspraken die de spijker precies op z’n kop raken.
Een post overigens naar aanleiding van de Second Life International Best Practices in Education Conference die gisteren plaats vond en waarvan ik helaas maar een paar flarden meegekregen heb. Ik zal het met dit soort verhalen achteraf moeten doen. Wat me overigens wél opviel was dat het aardig druk was. Ik heb een tijdje bij een sessie gezeten waarbij de sprekers in tekst bezig waren, maar waarbij er tegelijkertijd een videostream met de opname van die sessie naast die sprekers geprojecteerd werd (zie ook deze foto) terwijl daar een soort commentaar stemmen overheen zaten van twee mensen die naar de sessie aan het kijken waren en er een soort meta-commentaar op gaven (zoals bij een voetbalwedstrijd, maar dan anders). Prima optie, want ook Second Life loopt op een gegeven moment vol. Toen ik tijdens een keynote binnen probeerde te komen lukte dat op die plek niet meer. Op de kaart kon ik zien dat het daar heel druk was. Dan is het streamen van die sessie naar het web (is dezelfde stream als dat je gebruikt om in Second Life te tonen) met commentaar erbij een mooie optie om anderen toch nog iets mee te laten krijgen van het gebeuren. Net als bij een RL evenement.