Bridget Jones – Edge of Reason
Ik ben van mening dat een deel II (of meer) van een film nooit het origineel kan evenaren en op een zeldzame uitzondering na is dat meestal ook zo. Het tweede deel van Bridget Jones komt dicht bij het eerste, maar het is logisch dat het minder shocking is wat haar allemaal overkomt dan deel I. Het blijkt maar goed te zijn dat ik het boek niet vooraf gelezen heb als ik op deze review op BOL.com af ga:
“Ik vond het zeer jammer dat de makers van de originele verhaallijn zijn afgeweken, maar ik denk dat het hele boek nooit in anderhalf uur had gepast. Verrassend was opnieuw de rol van Hugh Grant, die eigenlijk in boek 2 niet voorkomt. Zeer teleurstellend is de rol van Rebecca, die in het boek het leven van Bridget zuur maakt en in de film is gedegradeerd tot luchtige lesbienne. Ik vind dat de film Bridget niet de glans heeft gegeven die ze wel heeft verdiend, in de film wordt ze zo’n beetje als een sukkelig typje neergezet, terwijl uit het boek blijkt dat ze zich teveel door prikkels van buitenaf laat leiden”(bron)
De kus van Bridget was juist een van de meer verrassende momenten in de film en dat Bridget en wel heel erg sukkelig typje is, leek me ook na deel één al duidelijk.
In de extra’s, die hier gelukkig ook bij de huur-DVD zijn opgenomen, blijkt ook voor de mensen die het boek niet gelezen hebben dat daar Daniel Cleaver eigenlijk helemaal niet in voor kwam, maar dat ze gewoon vonden dat hij weer in het verhaal voor moest komen.
Eindoordeel: Bridget Jones – Edge of Reason is heerlijk als je lekker met z’n tweetje op de bank kunt zitten kijken, niet huren als je relatie net op de klippen gelopen is, dan kun je dit zeker niet hebben.