Vandaag werd in Cambridge tijdens het plenaire deel van de dag de nieuwe CEO van IMS, Rob Abel, voorgesteld (zie ook dit persbericht). Ik had voor het begin van de plenaire sessie gevraagd of Rob het goed zou vinden als ik zijn presentatie zou opnemen. En hoewel hij het een leuk idee vond had hij het eigenlijk toch liever niet. Hij is namelijk pas deze week begonnen als CEO, sprak over plannen die nog niet helemaal af waren en nog intern besproken moesten worden en vond het daarom niet zo’n goed idee om die meteen in audiovorm online te hebben.
Ik snap dat hij dat vond, heb dus geen opname gemaakt, maar het is heel jammer dat ik dat niet heb kunnen doen, want het verhaal was interessant. Hij gaf zelf aan dat hij eigenlijk geen fan van Powerpoint-presentaties was, al gebruikte hij ze wel als aanvulling op zijn verhaal. Maar dat verhaal was ook zonder die slides goed te volgen en interessant (vond ik).
Dit is ook geen geklaag over deze gemiste kans, maar meer een constatering (verwachting?) dat dit wel eens vaker zal gaan gebeuren. Dat je de presentatie van bepaalde mensen zou willen opnemen omdat je verwacht (weet) dat dat heel interessant materiaal zou zijn, maar dat die mensen dat liever niet hebben omdat hun woorden toch al op een goudschaaltje gewogen worden. Dat is dan dus iets om rekening mee te houden