Kennisdeling via e-mail

De teller van het aantal mails in mijn mailbox was weer eens boven de 1.000 gekomen en dus was ik vanochtend bezig met het verplaatsen van een aantal daarvan naar offline groepen.
Nou hoef ik geen tips bij het onder controle houden van de hoeveelheid mail die ik binnen krijg, daar ben ik wel aan gewend. Het gaat mij meer om het beeld dat die mails bij mij oproepen van de manier waarop we op dit moment in het onderwijs kennis verspreiden.
Want waar mensen wel eens klagen dat weblogs voor een groot deel zouden bestaan uit/van het reproduceren van informatie die al eens ergens anders stond, kunnen we dat zonder weblogs blijkbaar nog veel beter. En waar je bij een weblog geacht wordt zélf verantwoordelijkheid te nemen en je informatie te gaan halen, ofwel door er langs te gaan ofwel via een RSS-feed, blijven we in het dagelijks leven elkaar de informatie waarvan we denken dat de ander die nodig heeft keer op keer nadragen. Dan zetten we het niet alleen op een website, maar ook in een nieuwsbrief en die nieuwsbrief sturen we dan uiteraard via de mail (gevraagd of ongevraagd) toe.
Probleem is daarbij dat het ook gewoonweg niet mogelijk is je daar aan te onttrekken.
Want kennisdelen blijkt meestal nog steeds een kwestie van nemen en geven. Ik vertel jou wat als jij mij wat verteld dat voor mij interessant is. En als ik de macht helemaal strak in handen wil houden dan vertel ik het je alleen tijdens een overleg dat voor een beperkte groep mensen toegankelijk is.

Cynisch? Nee, nog niet.
Sceptisch, jazeker.
Want wat we wel keer op keer doen is investeren in kennisdeling, is signaleren dat het nog niet goed genoeg gaat met de interne kennisdeling, is het opstellen van nieuwe plannen om de kennisdeling te verbeteren.

Maar, kennisdeling is geen probleem dat op te lossen is met plannen die op de oude vertrouwde manier tot stand komen. Kennisdeling is alleen te realiseren door:
1) zelf het goede voorbeeld te geven.
2) iedereen die dat niet ook doet daar stevig op af te rekenen.

Omdat je 2) slechts in praktijk mag brengen als je 1) geïmplementeerd hebt zie ik eigenlijk maar één oplossing: ik moet op zijn minst in het college van bestuur terecht komen. Want pas dan ben ik in staat deze visuese cirkel te doorbreken.
Iemand die weet hoe ik dat zo snel mogelijk voor elkaar krijg?