“For our experiment, we uploaded a test image onto 16 chosen sites with default permissions, then noted the URL of the uploaded image. Every site served the test image given knowledge of its URL except for Windows Lives Spaces, whose photo servers required session cookies (a refreshing congratulations to Microsoft for beating the competition in security). We ran our initial study for 30 days, and posted the results below. A dismal 7 of the 16 sites failed to revoke photos after 30 days”(bron)
Het werd afgelopen dinsdag nog genoemd als een van de dingen waar gebruikers van Web 2.0 diensten zich bezorgd over zouden maken: als zou blijken dat data waarvan zij dachten dat ze die verwijderd hadden niet ook echt weg zou zijn.
Nou, dat blijkt dus niet altijd zo te zijn ontdekte Light Blue Touchpaper toen ze de proef op de som namen met een aantal foto’s die ze toevoegden en weer verwijderden bij een aantal online fotosites.
In de reacties op het bericht wordt overigens een terechte kanttekening bij de conclusies geplaatst. Jonathan schrijft:
Your arguments open up a ‘can of worms’ with the concepts of network optimization. I wouldn’t be surprised if your university operates a server on its internet gateway that caches often requested images — would they too be complicit in this scheme for failing to delete them immediately ? How would they even know to do so? How could the network operator identify and notify every step in the chain that has ever cached an instance of the image ?
Het geeft aan dat ook als een Web 2.0 dienst wél netjes direct de foto’s verwijdert, het niet gegarandeerd zo is dat een foto niet ergens op het web in een cache te vinden is. Dat is nu eenmaal inherent aan de manier waarop het internet werkt. Natuurlijk is dat in sommige gevallen te voorkomen, maar feit blijft natuurlijk dat je hoe dan ook voorzichtig moet omgaan met zaken waarvan je absoluut niet wilt dat ze door anderen gezien/gelezen/bekeken worden.
Ook interessant:
Ik ben het met de algemene strekking wel eens dat het niet netjes is om "verwijderen" niet meer te laten zijn dan dat iets uit jouw pagina’s verdwijnt, maar het op de achtergrond nog wel gewoon online blijft staan. Dat is niet netjes, want het creëert een schijnwerking, en je wilt immers niet voor niets bepaalde dingen verwijderd hebben.
Maar van de andere kant: het overkomt klanten van onze onderwijssoftware nog wel eens dat ze allerlei zaken aan het verwijderen zijn, en er dan bij nader inzien achter komen dat dat toch niet de bedoeling was. In dat geval is men maar wat blij met prullenbak-achtige functionaliteiten in onze producten (weg is niet weg, maar is verplaatsen naar de prullenbak, pas wanneer je het daar verwijdert is het echt weg), en met backups die we nog beschikbaar hebben! Ik begrijp dat dat niet helemaal hetzelfde is, maar de strekking is hetzelfde: je wilt gebruikers de kost niet geven die niet soms een foutje maken en dan graag alles weer terug willen kunnen zetten
@Jeroen: Klopt, ook bij onze ELO zit een prullenbak en ik denk dat iedereen (ik wel in ieder geval) wel eens meegemaakt heeft dat we iets weggegooid hebben dat je daarna toch nog nodig bleek te hebben.
Het is dus geen zwart/wit situatie, al heb je er bij je, in huis gehoste, ELO waarschijnlijk sowieso minder moeite mee.