In de offline versie van de Automatiseringsgids van 24 september 2004 (vandaag dus) schrijft Tom Sanders over het “60 minutes”-debacle van afgelopen maand. Daar moest CBS diep door het stof omdat gebleken was dat de “bewijzen” waarop de zender haar conclusies over de diensttijd van Bush had gebaseerd vals waren.
Dat dat zo was, was ontdekt door een aantal weblogs die waren gaan uitzoeken hoe dat nou zat met die bewijzen, het blijk dat bijvoorbeeld het taalgebruik niet klopte, de opmaak niet overeen kwam met wat je van een typemachine uit 1972 zou mogen verwachten etc.
Hoera voor de webloggers, balen voor de traditionele media en journalisten die toch meestal een beetje neerkijken op webloggers (dat zijn namelijk in hun ogen wannebe-journalisten). Tom Sanders hoort zo te zien bij die laatste groep…
Want…
Na het in toon neutrale verhaal over de gebeurtenissen, gaat hij verder met “In Amerika leidde het nieuwsfeit tot een hernieuwde ophemeling van de ‘blogosphere’, de wereld van de bloggers. zij hadden de natie toch maar mooi behoedt voor een slordige fout van de journalisten. Journalisten die meer belangstelling hadden voor de sensatie dan dat zij de tijd namen om feiten te checken.“
Daarna gaat hij verder met uit te leggen wat er allemaal mis is met weblogs:
* weblogs hebben dikwijls een eigen agenda, waardoor ze zelden onpartijdid zijn.
* …, maar vaker nog verdraaien de webloggers de feiten of laten belangrijke informatie weg om hun argumenten kracht bij te zetten.
* bovendien prediken diezelfde blogs voor eigen publiek….Daarmee ontstaat al snel een vicieuze cirkel, een een-tweetje zo je wilt, tussen de blogger en zijn publiek.
En tenslotte:
Bovendien is de kans groot dat een oplettende journalist diezelfde conclusies had getrokken.
Maar..
Hij vergeet daarbij dat:
* kranten en tv-zenders (zeker in de VS) ook een eigen agenda hebben, een eigen politieke voorkeur/kleur hebben,
* kranten en tv-zenders een eigen publiek hebben, vaste sponsoren en bedrijven die advertentieruimte kopen en daarmee een vaste toon,
* de fout werd niet gevonden door een oplettende journalist, maar door een aantal webloggers.
Dus wees maar blij dat die er zijn.
Ook interessant:
Valide argumenten. Maar als puntje bij paaltje komt, van wie verwacht je MEER onafhankelijkheid? Van de blogger of van de journalist?
Ik verwacht van niemand onafhankelijkheid. Het beste dat ik kan hopen is dat er voldoende bronnen zijn waar ik mijn informatie uit kan halen zodat ik een beeld van de "werkelijkheid" kan opbouwen waar ik vertrouwen in heb. Of zoals Joe Kraus in het artikel op RED HERRING zei: "the true brilliance of Wikipedia and wikis in general is that [they] allow people to edit pages and allow them to add perspective."