De zomer is weer voorbij, het wordt herfst, de winter nadert. Het schouwburgseizoen begon vandaag voor ons met een voorstelling van Herman van Veen. Ruim twee en een half uur lang, liedjes, soms een verhaal en zo nu en dan een grap.
De voorstelling was goed, stond als een huis, maar had ook een heel droevige ondertoon. Zelfs tijdens het zingen van de klassieker “ik ben vandaag zo vrolijk” bleek duidelijk dat Herman eigenlijk niet veel reden heeft om vrolijk te zijn. Toch veel gelachen, maar ook veel om over na te denken. Daarom slaap ik nu nog niet maar blader door zijn website. “een man / een gebaar / een lied” staat er op zijn website. Hij is bijna zestig al, nog steeds erg gedreven. Wil je hem zelf gaan horen: hier is de speellijst.
Ook interessant:
