The Da Vinci Code, Dan Brown

Was The Art of Deception een foute gok, The Da Vinci Code van Dan Brown was dat zeker niet. Hoewel ik het boek eigenlijk ongezien gekocht heb (als ik één zoekopdracht uitgevoerd had op Google had ik meer erover geweten dan ik waarschijnlijk zou willen) en hoewel het eigenlijk een beetje tegen mijn natuur is (het is immers een bestseller en iedereen anders vind hem ook té gek), kan ik niet anders doen dan The Da Vinci Code van harte aan te bevelen.
Het boek leest als een film en dat was ook een van de kritiekpunten die ik ergens gelezen heb. Hoewel het klinkt als een cliché heb ik moeite gehad het boek neer te leggen (ik kon tenslotte niet de hele dag lezen op vakantie met de kinders) en heb het als het ware in één ruk (verdeeld over vier dagen) uitgelezen.
Overigens maakt het me bij dit soort boeken helemaal niets uit hoeveel feit en hoeveel fictie is. Ook hier zijn er weer mensen die zo’n boek in detail gaan uitpluizen om het ongelijk van de auteur aan te tonen etc. Onzin, niet doen, gewoon lezen.

Ik ben ook nog even naar de links gaan kijken die Tom me in een reactie op de boekenlijst gaf. Ik ben blij dat ik daar niet vooraf ben gaan kijken, want het is me een beetje té voorgekookt commercieel, met een “uncover the code” (uiteraard is er ook een site waar je alle codes kunt vinden), “lezershandleiding“, een “Da Vinci Code Tour” en een eigen website voor Robert Langdon.
Doe mij maar gewoon het boek. Digital Fortress staat inmiddels op mijn verlanglijstje en ook daar wil ik vooral niets op het web over lezen.

Oh, en over het verhaal? Nee, daar vertel ik niets over. Moet je gewoon zelf lezen.