“Het grootste cliché dat je in een discussie over ICT gebruik in het onderwijs kunt opwerpen is te zeggen dat ICT een middel moet zijn, en geen doel op zich. Een open deur die nauwelijks nog de moeite van het intrappen waard lijkt. En toch is dat precies wat we hier gaan doen. Edwin Berends en Ronald Vinke wezen er in een bijdrage op ditzelfde forum al op dat er een ondoordringbaar woud aan onderwijsondersteunende informatiesystemen is gegroeid. Zij hebben gelijk.”(bron)
Hmm, moeilijk dit bericht. Waarom? Tja, het ‘de beste stuurlui staan aan wal’ en het door hen zelf genoemde ‘open deuren intrappen’ zijn zo een paar dingen die ik als eerste dacht. Goed we formuleren dus eerst een visie, dan een werkplan, gaan dan draagvlak creëren en beginnen dan pas projecten uit te voeren. HAHAHAHAHA. Dat is nog eens veranderingen managen zeg.
Waar ik bij dit soort berichten ‘moe’ van wordt is het taalgebruik. Zoals Wie de site van stichting Surf bezoekt ziet een overweldigende hoeveelheid ICT projecten, het ene nog vernieuwender dan het andere. Nu proef ik hier toch een zekere ondertoon in, terwijl wat de heren auteurs zich waarschijnlijk niet gerealiseerd hebben dat innovatie juist de kern van die projecten moet zijn. Of wat dacht je van Eindelijk moet eens met een onderwijskundige blik naar ICT gekeken worden. Ga je me nou vertellen dat die SURF projecten dat niet doen?
Ik denk dat ze dat juist teveel doen en dat er juist te weinig techneuten bij die projecten zitten en teveel onderwijsbollebozen die maar weer een zelfstandige applicatie willen bouwen en zich niet realiseren dat er structuur in het geheel moet zitten, je een student niet met tig verschillende systemen moet opzadelen, interface en informatie uitwisseling op elkaar afgestemd moeten zijn etc.
Dus als we bang zijn dat men het kind met het badwater weggegooid (uit: Bezint eer ge begint.) dan moeten we er vooral voor zorgen dat we de juiste problemen oplossen.
Ook interessant:
Digitalisering van het onderwijs kan een bijdrage leveren aan de kwaliteit van het onderwijs door snelle toegankelijkheid van bronnen en een "eigen" communicatiekanaal.
Het door velen omarmde ‘Blackboard’ moet meer worden dan alleen een electronisch publicatiebord waarop een ieder zijn eigen domein met specifieke informatie vult en waar van kennisdeling slechts in beperkte mate sprake is.
Belangrijk is dat wij met de "vernieuwing" dankzij ICT niet vergeten dat tal van zaken reeds op een zeer bruikbare en toegankelijke wijze zijn gerubriceerd. De digitale leeromgeving kan daarmee een verlengstuk van de mediatheek worden, gekoppeld aan "discussiegroepen" rond een bepaald thema.
Een stroomlijning van de opgeslagen informatie kan de toegankelijkheid (buiten "google" om) van informatie faciliteren en daarmee een ondersteunend hulpmiddel voor op school, thuis en onderweg worden.
Helemaal mee eens. En juist daarom vond ik dat die ’techneuten’ nodig zijn: om te voorkomen dat het wiel steeds opnieuw uitgevonden wordt.